ΤΥΠΟΙ ΟΡΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Θα μπορούσαμε να συγκρατήσουμε μερικές βασικές αρχές που θα στηρίζουν διαχρονικά τη συζυγική σχέση κτίζοντας ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένεια:
1. Εκτίμηση, σεβασμός, αναγνώριση της προσφοράς του άλλου. 2. Υποστήριξη στον άλλο για την επίτευξη των στόχων του.3. Όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις , διαμάχες και αντιπαραθέσεις να γίνονται με δίκαιο τρόπο.4. Επιθυμία για συγχώρεση. Κανένας δεν είναι τέλειος και να είστε πρόθυμοι να συγχωράτε τον άλλο. 5. Ευγενική συμπεριφορά του ενός προς τον άλλο.6. Δώστε χρόνο καθημερινά για να μοιραστείτε με το ταίρι σας τα όνειρα, τις επιθυμίες, τις επιδιώξεις, τους στόχους σας. 7. Καθίστε μαζί για λίγο τουλάχιστο κάθε μέρα για να μιλήσετε για διάφορα προβλήματα για να βελτιώσετε την επικοινωνία μεταξύ σας. 8. Αποφασίζετε μαζί για τα οικονομικά, τα παιδιά σας, τις διακοπές και όχι με τους γονείς σας.9. Αφιερώστε χρόνο για να έχετε μαζί στιγμές ρομαντικές και οικειότητας.10. Μιλήστε για τις καθημερινές σας εμπειρίες και μην ξεχνάτε να γελάτε μαζί τουλάχιστο μια φορά κάθε μέρα.11. Στο γάμο θα επέλθουν αναπόφευκτα οι δυσκολίες της ζωής. Χρειάζεται συνεργασία και συντονισμός μεταξύ σας για να αντιμετωπίσετε με επιτυχία τις πολλαπλές κρίσεις που θα περάσετε μαζί.12. Δεν θα πρέπει ν’ αφήσετε κανένα πρόσωπο της οικογένεια σας ν’ ανακατεύεται στο γάμο σας ανεξάρτητα αν του έχετε αδυναμία ή όχι. Μην ακούτε τη διάδοση κακών ψιθύρων.13. Η αναγνώριση των λαθών θα επιτρέψει την ενεργοποίηση μηχανισμών επίλυσης τους για να μπορέσει η σχέση να λειτουργήσει ξανά πάνω σε καλύτερες βάσεις. 14. Είναι γεγονός ότι η κάθε οικογένεια παρουσιάζει τους δικούς της τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων και των κρίσεων που την πλήττουν. Δεν υπάρχει τέλεια οικογένεια όπου δεν υπάρχουν συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και μάλιστα μεγάλες διαμάχες που προέρχονται από τις πολλές δυσκολίες που είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής.15. Ο σεβασμός προς την προσωπικότητα του ατόμου και του έργου που επιτελεί και μας προσφέρει, όσο ασήμαντο και εάν εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνεται, αποτελεί το θεμέλιο λίθο των καλών ανθρωπίνων σχέσεων και δεν πρέπει να παραμελείται. 16. Μην καταστρέφετε τη σχέση σας εστιάζοντας και αναζητώντας, τα λάθη του συντρόφου σας.Συμπερασματικά πρέπει να τονισθεί ότι όσο και εάν προσπαθούμε να επιτύχουμε την τελειότητα, δεν υπάρχει τέλεια οικογένεια. Κάθε οικογένεια έχει τα δυνατά σημεία της και τις αδυναμίες της, τα προβλήματά της και τις προκλήσεις της. Οι στατιστικές δείχνουν ότι τα ζευγάρια που καταφεύγουν σε ειδικούς, έχουν τεράστιες πιθανότητες να επιλύσουν τα προβλήματά τους και να παραμείνουν μαζί. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επαγγελματική εξειδικευμένη φροντίδα που έλαβαν αρκετά ζευγάρια, τα βοήθησε στο να εξέλθουν από μια μεγάλη κρίση, με μια πιο δυνατή σχέση μεταξύ τους. Δεν είναι λίγοι οι ομιλητές με ρητορικές ικανότητες και τεχνάσματα που μπορούν να γοητεύουν αυτούς που τους ακούν σε στενό περιβάλλον ή όταν απευθύνονται σε μεγάλα ακροατήρια. Είναι ικανοί να μεταβάλουν τη διάθεση των άλλων ανθρώπων λίγων ή πολλών και να τους μεταδώσουν αισθήματα θυμού, ενθουσιασμού, συγχώρεσης, φιλανθρωπίας, λύπης και άλλα. Χρησιμοποιούν συνειδητά ή ασυναίσθητα όχι μόνο τον προφορικό λόγο αλλά και τη γλώσσα του σώματος για να μεταφέρουν τα αισθήματα που θέλουν προς τους άλλους και να μεταβάλουν τη διάθεσή τους. Είναι γνωστό ότι στα περισσότερα ζευγάρια δημιουργούνται προβλήματα από ανάμειξη στενών ή κάποτε και κάπως μακρινών συγγενών όπως είναι οι γονείς, τα αδέρφια, θείοι, θείες ή και ξαδέρφια. Από όλους αυτούς εκείνη που αναφέρεται πιο συχνά είναι η πεθερά. Πόσες φορές δεν έχουμε γελάσει με την καρδιά μας στο άκουσμα ενός ακόμη ανέκδοτου με πρωταγωνίστρια την πανταχού παρούσα «πεθερά»; Και πόσες φορές δεν έχουμε ανατρέξει σε κάποια σχετική με πεθερές παροιμία από την πλούσια ελληνική παράδοση για να εκφράσουμε πιο παραστατικά αυτό που θέλουμε να πούμε; Όσο, όμως, και αν έχουμε γελάσει με αστεία, οι σχέσεις με τα πεθερικά κάθε άλλο παρά για γέλια είναι. Δυστυχώς, όταν παντρευόμαστε κάποιον, δεν επιλέγουμε τα πεθερικά μας. Από τους πιο βασικούς ψυχολογικούς παράγοντες που παίζουν πρωταρχικό ρόλο στη διαμάχη και στην ανάμειξη της πεθεράς στο ζευγάρι είναι η επιδίωξη ή η διατήρηση της κυριαρχίας της, η προβολή της προσωπικής της αξίας, και το συναίσθημα της ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με τους ψυχίατρους, ψυχολόγους και συμβούλους γάμου, από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι η κριτική που ασκούν τα πεθερικά είτε για ανώδυνα θέματα, είτε ακόμα και για την καριέρα ή τις ικανότητές του γονέα και τη συμπεριφορά του. Στο χέρι σας είναι να τους αγνοήσετε, αλλά και να βάλετε ένα τέλος σε σχόλια που αφορούν τον τρόπο ζωής σας. Επίσης, για να λειτουργήσει καλύτερα η σχέση με το σύντροφό σας, καλό είναι από την αρχή να θέσετε τα όρια της προσωπικής σας ζωής. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα όρια πρέπει να μπαίνουν από την αρχή και οι σχέσεις να ξεκαθαρίζονται όσο πιο νωρίς γίνεται γιατί, αν υιοθετήσετε μια παθητική στάση, οι άλλοι θα επεμβαίνουν στη ζωή σας χωρίς εσείς να μπορείτε να το αποτρέψετε. Ότι και αν συμβαίνει, ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε γονείς και πεθερικά είναι να δημιουργήσετε ένα κοινό μέτωπο με το σύζυγό σας, κατόπιν κοινής συμφωνίας και αλληλοϋποστήριξης. Αν, πάλι, διαφωνείτε σε κάτι με το σύζυγό σας, αποφύγετε να ανακατέψετε τους γονείς σας γιατί εσείς στο τέλος θα τη βρείτε τη λύση, ενώ εκείνοι μπορεί να θυμούνται το πρόβλημα για πολύ καιρό, ίσως και για χρόνια να το επαναλαμβάνουν και να το μεγαλοποιήσουν. Έτσι η σχέση σας θα μπορεί να αντέχει διαχρονικά στις πολλαπλές αντιξοότητες και κρίσεις που θα βρίσκονται μπροστά σας αδιάκοπα στην κοινή ζωή.Σε κάθε στενή σχέση υπάρχουν προβλήματα, διαφωνίες και συγκρούσεις.Η οικογενειακή ζωή είναι γεμάτη από ένταση και διαμάχες. Οι δυσκολίες μεταξύ των συζύγων είναι πάρα πολύ συχνές. Εμφανίζονται διαφωνίες για πολλά θέματα όπως για παράδειγμα για ζητήματα ανατροφής των παιδιών, ή για το πως θα πρέπει να γίνει η διαχείριση των οικονομικών θεμάτων της οικογένειας, ή για τους συγγενείς, κ.ά. Επιπρόσθετα ο έντονος έρωτας που πιθανόν να συνέδεε τους δύο συζύγους κατά τα πρώτα χρόνια της συζυγικής ζωής, μπορεί να ατονήσει στη συνέχεια. Έτσι οι δύο θα πρέπει να καταφέρουν να διατηρήσουν μια σχέση συνεταιρισμού και φιλίας για όλα, ανεξάρτητα από το πόσο έντονη κατά καιρούς μπορεί να είναι η αγάπη μεταξύ τους. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, το ερωτικό στοιχείο ανάμεσα στο ζευγάρι, έστω κι αν ποτέ δεν είχε υπάρξει ή έχει από καιρό σβήσει, μπορεί ν’ αναβιώσει και μάλιστα εντονότερο, ακόμη και να δημιουργηθεί με κίνητρο τον ίδιο τον καρπό του, το παιδί. Μήπως στα ευτυχισμένα ζευγάρια, δεν υπάρχουν καβγάδες ή λογομαχίες; Δεν δημιουργούνται δύσκολες καταστάσεις που προκαλούν αισθήματα εχθρότητας, θυμού και πικρίας μεταξύ των δύο; Η ευτυχία σε ένα ζευγάρι, δεν είναι κάτι που έρχεται τυχαία. Πρόκειται για ένα πολύτιμο αγαθό που αποκτιέται με κατανόηση για τις ανάγκες και ευαισθησίες του άλλου και με συνεχή προσπάθεια. Ένα από τα βασικά μυστικά των ευτυχισμένων ζευγαριών, που πρέπει όλοι να ξέρουμε, είναι ότι δεν είναι πάντα ευτυχισμένα. Μη νομίζετε ότι όλη μέρα είναι τρυφεροί μεταξύ τους, αγκαλιάζονται, συμπεριφέρονται με ευγένεια και αλληλοσεβασμό. Έχουν τις αρνητικές τους στιγμές, τις λογομαχίες τους και την ανταλλαγή πικρόχολων σχολίων. Όμως εκείνο που διαφοροποιεί τους δύο του ευτυχισμένου ζευγαριού είναι ότι ξέρουν μέχρι ποιο σημείο μπορούν να φτάσουν. Βάζουν νερό στο κρασί τους και συχνά επανέρχονται για να ισορροπήσουν την κατάσταση με μια καλή δόση θετικής εποικοδομητικής συμπεριφοράς. Το τέλειο ζευγάρι, δεν υπάρχει. Ο άνδρας και η γυναίκα σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, μπορεί να μαλώνουν μεταξύ τους κάθε μέρα. Δεν είναι ο αριθμός των καβγάδων που έχει σημασία στη σχέση ενός ζευγαριού αλλά ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.. Οι εμπειρογνώμονες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχουν τέσσερις μέθοδοι διαμάχης και αρνητικής προσέγγισης. Αυτές είναι το κριτικάρισμα, η άρνηση, η περιφρόνηση και η αμυντικότητα. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια χρησιμοποιούν λίγο τις τακτικές αυτές. Βέβαια χρησιμοποιούν αρνητικές προσεγγίσεις όπως θυμό ή καμιά φορά ακραία συμπεριφορά που να πληγώνει τον άλλο. Ταυτόχρονα είναι έτοιμοι για συμβιβασμό προσφέροντας μια εποικοδομητική συμβιβαστική συμπεριφορά που επουλώνει τις πληγές που αφήνει μια διαμάχη. Οι θετικές εμπειρίες, οι ευχάριστες στιγμές που περνούν μαζί οι δύο στο ευτυχισμένο ζευγάρι, αποτελούν πηγή προστασίας της σχέσης τους. Οι ισχυροί δεσμοί που δημιουργούνται μεταξύ τους και οι αναμνήσεις, δεν αφήνουν τις δύσκολες στιγμές να διαβρώσουν αυτά που τους ενώνουν. Έχουν μια μακροχρόνια προοπτική και είναι έτοιμοι ο καθένας να κάνει θυσίες για την ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών του ταιριού του. Δεν είναι σπάνιο στα ευτυχισμένα ζευγάρια, να υπάρχουν λογομαχίες ή οργή σε στιγμές που υποτίθεται θα έπρεπε να ήταν ευχάριστες και ρομαντικές. Είναι απρόβλεπτο πότε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Μια καλή τακτική που βοηθά στην ευτυχία του ζευγαριού, είναι η συμφωνία από κοινού να οριστούν χρονικές περίοδοι που ότι και να συμβεί, θα αποφεύγουν το διαπληκτισμό. Εάν υπάρχει ένα επίμαχο ζήτημα, μπορεί να οριστεί ένας χρόνος για συζήτηση και ξεκαθάρισμα του. Θα προκύπτουν πάντοτε προβλήματα στη συζυγική ζωή που θα είναι αντικείμενο διαφορετικών απόψεων, προσεγγίσεων και ευαισθησιών μεταξύ των δύο. Θα πρέπει να ορίζεται και να διατίθεται χρόνος για συζήτηση τους. Οι περισσότεροι ειδικοί προσθέτουν ότι τα ευτυχισμένα ζευγάρια προσπαθούν και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ποτέ να μην πηγαίνουν στο κρεβάτι θυμωμένοι ή πικραμένοι ο ένας με τον άλλο γιατί δημιουργούνται καταστροφικά συμπεράσματα. Ταυτόχρονα μπορεί να χορηγηθεί βοήθεια από ειδικούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους ή άλλους θεραπευτές σε θέματα διαχείρισης του θυμού, διαπροσωπικής ή συζυγικής επικοινωνίας και γονικών δεξιοτήτων. Ας συγκρατήσουμε λοιπόν ότι τα ευτυχισμένα ζευγάρια έχουν και αυτά συχνά προβλήματα, συγκρούσεις, καβγάδες, συζητήσεις για τα χρήματα, το νοικοκυριό, τα παιδιά, τα πεθερικά, τους συγγενείς και άλλα. Η αναζήτηση της ιδανικής, ήρεμης, αρμονικής συζυγικής σχέσης, μπορεί να είναι ζημιογόνα. Εκείνο που είναι σημαντικό και συμβάλλει τα μέγιστα στην ευτυχία των ζευγαριών, είναι η ικανότητα που έχουν να εξισορροπούν τις αναπόφευκτες, δύσκολες αρνητικές για τις σχέσεις τους στιγμές με αναζωογονητικές, θετικές προσεγγίσεις και εμπειρίες που θεμελιώνουν και ενδυναμώνουν τους δεσμούς μεταξύ τους.
ΤΥΠΟΙ ΟΡΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Το σύστημα της οικογένειας έχει εξωτερικά όρια τα οποία τη διαφοροποιούν από το εξωτερικό περιβάλλον και εσωτερικά όρια τα οποία διαφοροποιούν τα υποσυστήματα της οικογένειας μεταξύ τους.Τα εξωτερικά όρια προστατεύουν την οικογένεια από τον έξω κόσμο. Ο έξω κόσμος είναι οι γονείς του ζευγαριού, οι συγγενείς και οι φίλοι, από τα οποία η οικογένεια διαφοροποιείται. Με αυτή τη διαφοροποίηση επιτυγχάνεται η διαμόρφωση της ταυτότητας της οικογένειας. Ο Minuchin & Fishman αναφέρει ότι μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες της οικογένειας είναι προστασία της από τον έξω κόσμο.Τα ανοιχτά όρια επιτρέπουν την εισροή πληροφορίας από τον έξω κόσμο, καθώς και την εξωτερίκευση του συστήματος προ αυτόν. Στη συστηματική θεραπευτική προσέγγιση της οικογένειας η έννοια της πληροφορίας συνδέεται με την ικανότητα της οικογένειας να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές προκειμένου να προσαρμοστεί στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Όταν σε μια οικογένεια οι γονείς του ζευγαριού παρεμβαίνουν, η οικογένεια οφείλει να αλλάξει ορισμένες συμπεριφορές και στάσεις. Αναφέρουμε μερικές απαντήσεις Ειδικών για θέματα οικογενειακής θεραπείας, Συμβούλων Οικογένειας, Ψυχιάτρων και Ψυχολόγων: ( Είναι προφανές ότι παντρευτήκατε και τα πεθερικά σας! Μιλάτε με όλους τους άλλους εκτός από μεταξύ σας! Μην τους επιτρέπετε να παρεμβαίνουν! Προσπαθείτε να τα έχετε με όλους καλά εκτός των εαυτών σας! Δεν έχετε μάλλον καταλάβει ότι τώρα έχετε δική σας οικογένεια και οι πατρικές σας οικογένειες αποτελούν μόνο κληρονομικό δεσμό αίματος! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει «ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» από των γονιών σας! Μη ξεχνάτε πως μόνο εσείς εξουσιάζετε τις τύχες της οικογένειάς σας και λαμβάνετε τις αποφάσεις για αυτήν! Μην αφήνετε τους άλλους να σας επηρεάζουν αρνητικά για την σχέση σας, ότι ο σύντροφος σας έκανε αυτό και το άλλο, γιατί σας οδηγούν σε λανθασμένες κινήσεις και συμπεράσματα! Όσες διαφορές και αν έχετε είναι βέβαιο ότι αν δεν εμπλακούν οι άλλοι, θα τις λύσετε! Προσπαθείστε μέσα από ειλικρινή συζήτηση να ανακαλύψετε ο ένας τις ανάγκες του άλλου για τη διατήρηση της σχέσης σας και της αγάπης σας! Αν δεν έχετε απογαλακτιστεί ή είστε προσκολλημένοι στους γονείς σας, μην πειραματίζεστε με δικιά σας οικογένεια και παιδιά, γιατί με μαθηματική ακρίβεια θα έρθει η διάλυση! )Τα όρια σε ένα σύστημα είναι λειτουργικά όταν δεν είναι ούτε πολύ ανοιχτά ούτε πολύ κλειστά. Όταν τα όρια είναι πολύ ανοιχτά, το σύστημα δεν οριοθετείται ούτε προστατεύεται από τον έξω κόσμο. Έτσι το σύστημα είναι συνήθως αποδιοργανωμένο. Δεν υπάρχει βαθμός συνοχής του ζευγαριού ο οποίος να επιτρέπει στο σύστημα να διαφοροποιηθεί από το περιβάλλον και συγχρόνως να διατηρεί τη δική του ταυτότητα. Το πολύ ανοιχτό σύστημα δεν προστατεύει τα μέλη του από τις εξωτερικές επιδράσεις και παρεμβάσεις. Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται ένας βομβαρδισμός πληροφοριών και μια αδυναμία του συστήματος να επιλέξει και να απορροφήσει εκείνες τις πληροφορίες που θα επιτρέψουν τη συντήρηση και την εξέλιξή του. Αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύει η ύπαρξη του ίδιου του συστήματος.Η ποιότητα των ορίων και επομένως η λειτουργικότητα τους για το σύστημα καθορίζεται από την ευελιξία των ορίων να γίνονται περισσότερο ή λιγότερο κλειστά ή ανοιχτά ανάλογα με τις ανάγκες Η λειτουργικότητα των ορίων για οποιοδήποτε σύστημα μπορεί να μετακινείται από κλειστά σε ανοιχτά όρια ανάλογα με τις ανάγκες του συστήματος και την εξελικτική του πορεία. Μετά το γάμο τα εξωτερικά όρια του συστήματος των νεαρών συζύγων γίνονται περισσότερο κλειστά, προκειμένου να επιτρέψουν στο νέο ζευγάρι να αποκτήσει την απαιτούμενη συνοχή για την οργάνωσή του. Μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού τα εξωτερικά όρια αρχίζουν σιγά-σιγά να γίνονται λιγότερο κλειστά, ώστε να επιτρέψουν στο νέο σύστημα που δημιουργήθηκε να δεχτεί υποστήριξη και βοήθεια από τον έξω κόσμο (παππούδες, άλλα άτομα, παιδικός σταθμός κ.λ.π.).Η διαφοροποίηση των ορίων από κλειστά σε ανοιχτά ή το αντίστροφο είναι συνήθως μια σταθερή διαδικασία, που ακολουθεί τις αναπτυξιακές ή άλλες αλλαγές του συστήματος. Ωστόσο, σε περιπτώσεις απότομων αλλαγών στο εξωτερικό περιβάλλον ή στο εσωτερικό του συστήματος, η ποιότητα των ορίων εξαρτάται από το πόσο ευέλικτα είναι, από το πόσο δηλαδή εύκολα αλλάζουν και γίνονται περισσότερο ή λιγότερο κλειστά ή ανοιχτά ανάλογα με την περίσταση. Στην περίπτωση, που ένα μέλος της οικογένειας πεθαίνει, το σύστημα μπορεί να γίνει πολύ κλειστό, προκειμένου να εξασφαλίσει την απαιτούμενη συνοχή για τη διευθέτηση της ανισορροπίας που επήλθε στην οικογένεια. Κατά τους Nichols & Everett το σύστημα όμως μπορεί να γίνει πιο ανοιχτό, ακόμη και διάτρητο, όταν τα μέλη του συστήματος είναι εξαρτώμενα και ζητούν υποστήριξη από τον έξω κόσμο για να αντιμετωπίσουν μια οποιαδήποτε κρίση στο γάμο τους. Όπως φαίνεται από τις παραπάνω αναφορές, η ευελιξία των ορίων αποτελεί βασικό στοιχείο που καθορίζει την ποιότητα και τη λειτουργικότητα του συστήματος. Στα λειτουργικά συστήματα τα όρια είναι μεν σαφώς καθορισμένα, έχουν όμως τη δυνατότητα να γίνονται περισσότερο ή λιγότερο κλειστά ή ανοιχτά, ανάλογα με την περίπτωση, για να προστατεύσουν το σύστημα. Τα μη λειτουργικά όρια είναι ανελαστικά. Στην περίπτωση αυτή το σύστημα δεν έχει τον απαιτούμενο βαθμό ευελιξίας να προσαρμοστεί στις αλλαγές έξω από το σύστημα ή στο εσωτερικό του και να αντιμετωπίσει έτσι τις καταστάσεις κρίσης. Η ανελαστικότητα σε ένα σύστημα μπορεί να είναι μόνιμο ή παροδικό χαρακτηριστικό των ορίων του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου